Πάρεση απαγωγού νεύρου

Στη περίπτωση αυτή έχουμε αδυναμία (πάρεση) ή πλήρη παράλυση της 6ης εγκεφαλικής συζυγίας, δηλαδή του απαγωγού νεύρου. Το απαγωγό έχει τον πυρήνα του στη γέφυρα και είναι το νεύρο που είναι υπεύθυνο για τη νεύρωση του έξω ορθού μυός (εικ.1), επιτρέποντας στο μάτι να κοιτάξει προς τα έξω. Το κυρίαρχο σύμπτωμα είναι αυτό της διπλωπίας. Ο ασθενής αδυνατεί να κοιτάξει προς τη πάσχουσα πλευρά (εικ.2) και υιοθετεί μία συγκεκριμένη ανώμαλη θέση κεφαλής προκειμένου να εξουδετερώσει προσωρινά το ενοχλητικό διπλό είδωλο. Χαρακτηριστικά γέρνει το κεφάλι προς τη πλευρά της βλάβης προκειμένου να στρέψει το βλέμμα προς την αντίθετη όπου το διπλό είδωλο τον ενοχλεί πολύ λιγότερο (εικ.3).

ΑΙΤΙΑ ΠΑΡΑΛΥΣΗΣ

Η παράλυση του απαγωγού μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Είναι συχνότερη σε μεγάλες ηλικίες (άνω των 60) όπου συνήθως σχετίζεται με μικροισχαιμικές βλάβες του νεύρου. Η αρτηριακή υπέρταση και ο διαβήτης ενοχοποιούνται κυρίως για τη πλειοψηφία των ισχαιμικών βλαβών. Σε νεώτερες ηλικίες (κατω των 40) η πάρεση οποιουδήποτε οφθαλμοκινητικού νεύρου χρήζει απεικονιστικής διερεύνησης άμεσα με μαγνητική τομογραφία προς αποκλεισμό σοβαρότερης παθολογίας. Το ίδιο ισχύει σε όποια ηλικία είτε παρουσία συστηματικών συμπτωμάτων (πχ αδυναμίας άκρων,ημιπληγίας) ή αυξημένης ενδοκρανιακής πίεσης, που επίσης μπορούν να συνοδεύουν μία πάρεση απαγωγού.

ΠΟΡΕΙΑ - ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Όπως προαναφέρθηκε ο ασθενής ταλαιπωρείται από το διπλό είδωλο (διπλωπία) και υιοθετεί μία θέση κεφαλής που του επιτρέπει να το εξουδετερώνει προσωρινά. Αφού προχωρήσουμε με τη πλήρη διερεύνηση του περιστατικού (ισχαιμικό προφίλ/καρδιολογικός έλεγχος σε μεγάλους και απεικονιστικός έλεγχος όπου χρειάζεται σε μικρές ή μεγάλες ηλικίες) πρέπει να αντιμετωπίσουμε τη διπλωπία. Συνήθως αυτή υποχωρεί σε 2 με 3 μήνες με την επαναιμάτωση της ισχαιμικής περιοχής,χωρίς υπόλοιπο για την εμφάνιση ή τη λειτουργικότητα του ασθενούς. Στο μεσοδιάστημα μπορούμε με πρίσματα που εφαρμόζονται στα γυαλιά του ασθενούς να βελτιώσουμε τη καθημερινότητά του, εξουδετερώνοντας το διπλό είδωλο.

Εφόσον όμως η εικόνα παραμένει ίδια και μετά τους 6 μήνες ή ο ασθενής δεν μπορεί να βελτιωθεί με πρίσματα μπορούμε να επέμβουμε χειρουργικά με τον ίδιο στόχο. Το χειρουργείο είναι κλασσικό χειρουργείο στραβισμού εφόσον παραμένει κάποια κινητικότητα στον μυ ή πιο σύνθετο με τη μετατόπιση άλλων μυών προς ενίσχυση του παθολογικού.